ภายใต้ลุคฉูดฉาดสีลูกกวาดเปรี้ยวปรี๊ดของ MONICA โมนิก้า-วีดา ปุณณะหิตานนท์ คือ คลังเพลงนับร้อยที่รอคอยให้คนได้ฟังผลงานที่เธอแต่งขึ้นเอง แต่ก่อนจะได้เจาะคลังเพลงของโมนิก้า เราขอเปิดซิงเกิ้ลใหม่ของเธอ พร้อมเจาะเบื้องลึกของหัวใจที่ศิลปินสาวคนนี้บอกว่า “โสดสนิท” เพราะมัวแต่คลั่งงานเพลงมากกว่าคลั่งรัก
MF: ก่อนหน้าที่จะออกซิงเกิ้ล “NEVER” หายไปทำอะไรมา
MONICA : จริงๆก่อนที่จะออกเพลงใหม่ก็เตรียมตัวสำหรับเพลงนี้นี่แหละค่ะ ไม่ว่าจะเป็นถ่าย music video หรือทำ mastering ต่างๆ อยู่ใน process งานประมาณ 2 เดือนได้
MF : แล้วความตั้งใจแรกตอนที่ทำเพลงนี้อยากให้เพลงออกมาเป็นยังไง
MONICA : ตามคอนเซ็ปต์ที่ตั้งใจไว้ คือ เพลงนี้เป็นเพลงที่แต่งไว้เพื่อร้องจีบใครสักคน จีบแบบพุ่งเลย ไม่จีบเบาๆ เพลงนี้เลยแต่งมาให้คนที่มีความคิดแบบเดียวกันว่า เราจีบอ้อมค้อมไม่เป็น เราจะซื้อของให้ เปย์ๆๆ พาไปทำนู่นทำนี่แบบที่เธอชอบ
MF: ในชีวิตจริงมีคนเข้ามาจีบเรามากกว่าเราไปจีบคนอื่นหรือเปล่า
MONICA : ไม่มีคนจีบ และยังไม่ได้จีบคนอื่นด้วยค่ะ ปีหนึ่งจะมีสักหนที่เราจีบคนอื่น นานๆ ทีถึงชอบใครจริงๆ สักทีหนึ่ง แล้วบางคนก็ไม่กล้าจีบหนูด้วยนะ เพราะหนูเป็นแบบนี้ อาจจะดูโก๊ะๆหน่อยเกินไป อาจจะไม่ใช่สเป็กเค้า
“เค้าอาจจะคิดว่า เราไม่โสด ประกาศ “โสดนะคะ” จบ!”
MF: ถ้าเกิดมีผู้ชายมาชอบเราแล้วจีบเราตรงๆ พุ่งๆอย่างที่เราเป็นเนี่ยเราชอบไหม
MONICA : หนูชอบความชัดเจนว่า มาจีบเพื่อ… มาจีบแล้วจะ… อะไรแบบนี้ แต่ผู้ชายก็มีพุ่งหลายแบบ บางคนไม่ได้พุ่งมาเพื่ออยู่กับเรายาวเอางี้ดีกว่า เราก็เจอหลายแบบ บางทีอาจจะไม่ตอบโจทย์ หรือบางคนเข้ามาเราก็ดูไม่ออก
MF: ขอย้อนกลับไปคุยถึงแบ็คกราวนด์ของเรานิด โมนิก้าเติบโตมาในครอบครัวคนดนตรีอยู่แล้วหรือเปล่า
MONICA : ต้องบอกว่า เติบโตมาในบ้านที่ชอบดนตรีดีกว่า คุณแม่ก็ร้องเพลง พี่สาวก็จบครุศาสตร์ เอกดนตรี จากจุฬาฯ คุณพ่อเป่าแซ็กโซโฟน คุณตาเป่าคลาริเน็ต แต่ไม่ได้มีใครทำงานดนตรีจริงจังค่ะ ทุกคนไปทำอย่างอื่น แต่แค่รู้สึกว่า ดนตรีเป็น hobby ที่ทุกคนในบ้านควรทำได้ แล้วหนูไม่ต้องไปเรียนร้องเพลงเลย ที่บ้านฝึกคอร์สโหดให้ตั้งแต่เด็กจนโต ให้เราซึมซับด้วยการฟังเพลงตั้งแต่เด็ก ที่บ้านหนูชอบให้ฟังเพลงแจ๊สค่ะ เพลงแรกที่แม่ให้ฝึกตอนอยู่ชั้นป.2-ป.3 คือ เพลง “Feeling Good”
MF: แล้วชีวิตที่เป็น “ศิลปิน” จริงๆเป็นอย่างไรบ้าง
MONICA : เป็นศิลปินมา3 ปีแล้วค่ะ จริงๆ แต่งเพลงเองตั้งแต่อายุ 15 ปี ตั้งแต่เป็นศิลปินมารู้สึกว่า เราค้นหาตัวเองได้ชัดเจนขึ้นมากๆ เลย เรารู้แล้วว่า เราชอบดนตรีมาก ทำให้เราจัดลำดับชีวิตได้ดีขึ้น
MF: ทุกวันนี้จัดลำดับความสำคัญในชีวิตอย่างไร
MONICA : จริงๆ หนูกำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ หนูชอบเรียนเลข แต่ด้วยความที่หนูก็ชอบดนตรีมาก ซึ่งอาจจะเป็นการจัดลำดับที่ไม่ดีก็ได้ แต่ตอนนี้หนูดร็อปอยู่ คงสภาพนิสิตไว้ เพราะปีนี้อยากจะตั้งใจทำงานมากๆ อยากเก็บสกิลล์ในเวลา 1 ปีนี้ในการไปเรียนดนตรีเพิ่มเติม เพื่อที่จะทำงานเบื้องหลัง
ทุกวันนี้หนูแต่งเพลงทุกเพลงเองอยู่แล้วค่ะ แต่กำลังจะแต่งเพลงให้คนอื่นด้วย แล้วก็เป็นโปรดิวเซอร์ด้วย กำลังพยายามอยู่ ไม่รู้จะได้ไหม แต่จะเป็น songwriter ที่ดีขึ้น และสามารถเป็น arranger ต่างๆ ได้ด้วย
MF: นอกจากอนาคตเรื่องงานที่แพลนไว้แล้วเรื่องความรักได้ตั้งความหวังไว้ไหมว่า อยากเจอคนแบบไหนที่จะเข้ากับเราได้
MONICA : ขอคนที่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น ไม่ต้องเลี้ยง ไม่ต้องเปย์ ไม่ต้องรวย แต่ขอแค่คนที่ซัพพอร์ตกันในทุกด้าน ทำให้เราสบายใจ ทำให้เราเหนื่อยน้อยลง แบ่งเบากันก็พอแล้ว ขอให้เค้าเป็น Safe Zone ของเรา นี่คือทั้งหมดที่ต้องการ แต่ยังไม่มีก็ได้ (หัวเราะ) ตอนนี้มุ่งงานอย่างเดียวค่ะ
Photographer: Tinnagorn. Wongbenjasin